افچنگ دیار اهل دل ... دیار دلداران

یکى به سکه صاحب عیار ما نرسد

به حسن خلق و وفا کس به یار ما نرسد              تو را در این سخن انکار کار ما نرسد

 اگر چه حسن فروشان به جلوه آمده‏اند                  کسى به حسن و ملاحت‏به یار ما نرسد

بحق صحبت دیرین که هیچ محرم راز                  بیار یک جهت‏حق گذار ما نرسد

هزار نقد به بازار کائنات آرند                            یکى به سکه صاحب عیار ما نرسد

دریغ قافله عمر کانچنان رفتند                         که گردشان به هواى دیار ما نرسد

هزار نقش برآید ز کلک صنع و یکى              به دلپذیرى نقش نگار ما نرسد

دلا ز طعن حسودان برنج و ایمن باش             که بد به خاطر امیدوار ما نرسد

چنان بزى که اگر خاک ره شوى کس را             غبار خاطرى از رهگذار ما نرسد

بسوخت (حافظ) و ترسم که شرح قصه او             به سمع پادشه کامکار ما نرسد