افچنگ دیار اهل دل ... دیار دلداران

قیصر امین‌پور در 2 اردیبهشت 1338 در شهرستان گتوند در استان خوزستان*به دنیا آمد. در سال 57 در رشته*دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد*ولی پس از مدتی از این رشته انصراف داد

قیصر امین‌پور، در سال 1363 بار دیگر اما*در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این*رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال 76 از پایان‌نامه دکترای خود*با راهنمایی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی*با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد. این پایان‌نامه در سال 83 و از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.

او در سال 1358، از جمله شاعرانی بود که در شکل‌گیری*و استمرار فعالیت‌های واحد شعر حوزه هنری تا سال 66 تأثیر گذار بود. وی طی این دوران مسئولیت صفحه شعر ِ هفته‌نامه سروش*را بر عهده داشت و اولین مجموعه شعر خود را در سال 63 منتشر کرد. اولین مجموعه او «در کوچه آفتاب» دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزلها*و شعرهای سپید او را در بر می‌گرفت. امین پور هیچگاه اشعار فاقد وزن*نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.

دکتر قیصر امین‌پور، تدریس*در دانشگاه را در سال 1367 و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال 69 در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد. وی همچنین*در سال 68 موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین*شد. دکتر امین‌پور در سال 82 به‌عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد

محمدعلی بهمنی

محمدعلی بهمنی زاده? فروردین 1321 در شهر دزفول شاعر و غزل سرای*ایرانی است. شعر بهمنی نیز البته شاید با خود او متولد شده باشد، گرچه*بسیاری بر این عقیده‌اند*که غزل‌های او وام‌دار سبک و سیاق نیما یوشیج ست . نخستین شعر بهمنی در سال 1330، یعنی زمانی که او تنها 9 سال داشت، به چاپ*رسید

هوشنگ ابتهاج سایه

او در 6 اسفند 1306 در رشت متولد شد. پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت و مدتی رئیس*بیمارستان پورسینای این شهر بود. برادران ابتهاج عموهای او بودند. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات*دبستان را در رشت و دبیرستان را در تهران گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه‌ها*منتشر کرد. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام گالی شد*که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار*عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق*خونریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام کاروان(دیرست گالیا...)بااشاره به همان روابط عاشقانه‌اش*در گیر و دار مسایل سیاسی سرود. ابتهاج مدتی به عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به کار اشتغال داشت.

منزل شخصی سایه که از منازل سازمانی شرکت سیمان*است در سال 1387 با نام خانه ارغوان به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌است. دلیل این نامگذاری، وجود درخت ارغوان معروفی*در حیاط این خانه‌است که سایه، شعر معروف (ارغوان)خود را برای آن درخت گفته‌است. این خانه قدمت چندانی ندارد اما از آنجاکه در زمان سکونت سایه در آن محفل ادبی بزرگان شعر و موسیقی و محل نشست‌های آنها بوده‌است دارای ارزش فرهنگی بسیار بالایی است.

سایه در سال 1346 به اجرای شعر خوانی بر مزار حافظ در جشن هنر شیراز می‌پردازد که دکتر باستانی پاریزی در سفرنامه معروف خود (از پاریز تاپاریس)استقبال بی*نظیرشرکت کنندگان و هیجان آنها پس از شنیدن اشعار سایه را شرح می‌دهدومی نویسد که تا قبل از آن هرگز باور نمی‌کرده‌است که مردم از شنیدن یک شعر نو تا این حد*هیجان زده شوند.

ابتهاج از سال1350 تا 1356 سرپرست برنامه گل‌ها در*رادیوی ایران (پس از کناره گیری داوود پیرنیا) و پایه‌گذار برنامه موسیقایی گلچین هفته بود. تعدادی از غزل‌ها، تصنیف‌ها و اشعار نیمایی*او توسط موسیقی‌دانان ایرانی نظیرشجریان ناظری حسین قوامی اجرا شده‌است. تصنیف خاطره انگیز تو ای پری کجایی و تصنیف سپیده(ایران ایسرای امید)از اشعار سایه‌است. سایه بعد از حادثه میدان ژاله (17 شهریور1357)به همراه محمدرضا*لطفی،محمدرضا شجریان و حسین علیزاده، به نشانه اعتراض از رادیو استعفا داد.

از مهم‌ترین آثار هوشنگ ابتهاج تصحیح او از غزل‌های حافظ است که با عنوان «حافظ به سعی سایه» نخستین بار در 1372 به چاپ رسید و بار دیگر با تجدیدنظر و تصحیحات تازه منتشر*شد. سایه سالهای زیادی را صرف پژوهش وحافظ شناسی کرده که این کتاب حاصل تمام آن زحمت هاست که سایه در مقدمه آنرا به همسرش پیشکش کرده‌است.