وب حرم 72
- وب موز فان
ابن عباس روایت کرده است که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم در حالى که یارانش از فضیلت ماه شعبان سخن مى گفتند فرمود: شعبن ماه شریفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى که حامل عرشند آن را بزرگ مىدارند و حقّش را مىشناسند، و آن ماهى است که در آن روزیهاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون مىشوند، و بهشت، زینت و آراسته مىگردد، و به این جهت نامش را شعبان گذاشتند که روزیهاى مؤمنان در آن تقسیم مىشود، و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنهاى هفتاد برابر مىشود، و سیئه (از نامه اعمال) پاک و گناهان آمرزیده مىگردد، و عمل نیک، مورد قبول قرار مىگیرد. پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات مىکند و از عرش خویش به روزهداران و عبادتکنندگان خود نظر مىافکند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات مى کند.
در این هنگام، حضرت علىّ بن ابى طالب علیه السّلام از جا برخاست و عرض کرد: پدر و مادرم به فدایت اى رسول خدا! فضایل این ماه را بیشتر بیان کنید، تا میل به روزه گرفتن و عبادت کردن در این ماه، در ما افزون شود، و به تهجّد و شبزندهدارى بپردازیم.
رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود: هر کس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد خداوند براى او هفتاد حسنه مىنویسد، و هر حسنهاى برابر با (ثواب) یک سال عبادت است.
و هر کس دو روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، گناهانى که باعث نابودى اویند، آمرزیده مىشوند.
و هر کس سه روز در ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه در بهشت از درّ و یاقوت براى او بالا برده خواهد شد.
و هر کس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، در روزى او گشایش حاصل مىشود.
و هر کس پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند محبّت او را در دلهاى مردم قرار مىدهد.
و هر کس شش روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مىسازد.
و هر کس هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابلیس و دستیارانش و وسوسهها و اشارات وسوسه انگیز وى در امان مىماند.
و هر کس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگیرد از دنیا رحلت نمىکند مگر آنکه از آب چشمه حوضهاى قدس سیراب شود.( ... حَتَّى یُسْقَى مِنْ حِیَاضِ الْقُدْسِ)
و هر کس نه روز از ماه شعبان را روزه بگیرد منکر و نکیر به هنگام سؤال، با وى مهربان و با عطوفت خواهند بود.
و هر کس ده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت مىدهد.
و هر کس یازده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، یازده مناره از نور بر فراز قبرش نصب مىشود.
و هر کس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، هفتاد هزار فرشته هر روز او را در قبرش زیارت مىکنند تا زمانى که در صور بدمند.
و هر کس سیزده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش مىکنند.
و هر کس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد به چهار پایان و درندگان حتّى ماهیان دریاها الهام مىشود که براى او طلب آمرزش کنند.
و هر کس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، پروردگار عزیز و مقتدر او را مورد خطاب قرار مىدهد که: به عزّتم قسم که تو را در آتش نمىسوزانم.
و هر کس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد دریاى آتش براى او خاموش مىشود.
و هر کس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، تمام درهاى آتش به روى او بسته خواهد شد.
و هر کس هجده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، تمام درهاى بهشت به روى او باز مىگردد.
و هر کس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، هفتاد هزار قصر از درّ و یاقوت در بهشت به وى عطا مىشود.
و هر کس بیست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار از حوریان بهشتى را به همسرى او درآورند.
و هر کس بیست و یک روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، فرشتگان به وى خوش آمد مىگویند و بالهاى خویش را بر بدن او مىسایند.
و هر کس بیست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، هفتاد هزار جامه از سندس و استبرق بر او مىپوشانند.
و هر کس بیست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به هنگام بیرون آمدن از قبر، مرکبى از نور براى او آماده مىکنند، و او بر آن مرکب نور سوار مىشود و به سوى بهشت به پرواز در مىآید.
و هر کس بیست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، اختیار شفاعت هفتاد هزار نفر از اهل توحید به او کرامت مىشود.
و هر کس بیست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، امان بیزارى از نفاق به او داده مىشود.
و هر کس بیست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، خداوند جواز عبور از صراط را به او عنایت مىفرماید.
و هر کس بیست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، خداوند برات رهایى او را از آتش جهنّم صادر مىکند.
و هر کس بیست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، چهرهاى نورانى و شاد پیدا مىکند.
و هر کس بیست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگیرد، (مقام و منزلت ناشى از) خشنودى پروردگار بزرگ را که بزرگترین پاداشهاست به دست مىآورد.
و هر کس سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئیل او را از پیشگاه عرش مورد خطاب قرار مىدهد که: اى مرد! عمل خود را از سر گیر، و از نو شروع به کار کن، زیرا گناهان گذشته تو همه آمرزیده شد(البته به جز حق الناس)، و این گفته پروردگار عالمیان است که: اگر گناهان تو به شماره ستارگان آسمان و قطرههاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شنهاى بیابان و به شماره روزهاى دنیا باشد، من همه آنها را آمرزیدم، و انجام این کار در ازاى روزهدارى تو در ماه شعبان از براى خداوند گران نیست.
ابن عبّاس مىگوید که: این ثواب روزهدارى در ماه شعبان است.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 62
