افچنگ دیار اهل دل ... دیار دلداران

امام علی ( ع )

مَن أَصلَحَ فیما بَینَهُ وَبَینَ اللّه  أَصلَحَ اللّه  فیما بَینَهُ وَبَینَ النّاسِ؛

هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.

بحارالأنوار، ج71، ص366، ح12

امام علی ( ع )

إنَّ العَبدَ إذا اَرادَ اَن یَقرَأَ أَو یَعمَلَ عَمَلاً فَیَقُولُ: بِسمِ اللّه  الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّهُ یُبارَکُ لَهُ فیهِ؛

هرگاه بنده اى بخواهد چیزى بخواند و یا کارى انجام دهد و بسم اللّه  الرحمن الرحیم بگوید در کارش برکت داده مى شود.

بحارالأنوار، ج92، ص242، ح48

رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

اَلمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ وَالمُنافِقٌ قَطِبٌ غَضِبٌ؛

مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانى.

تحف العقول، ص 49

امام باقر علیه السلام :

إِنَّ اللّه  عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ؛
خداوند عزوجل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند به شرط آن که ناسزا نگوید.

کافى، ج2، ص663، ح4

 امام صادق علیه‏السلام :

اِنَّ مِن اَکبَرِ السِّحرِ النَّمیمَةَ یُفَرَّقُ بِها بِینَ المُتَحابَّینِ وَ یُجلَبُ العَداوَةُ عَلَى المُـتَصافِیَینِ وَ یُسفَکُ بِها الدِّماءُ وَ یُهدَمُ بِها الدُّورُ وَ یُکشَفُ بِها السُّتورُ وَ النَّمّامُ اَشَرُّ مَن وَطى‏ءَ عَلَى الرضِ بِقَدَمٍ؛

از بزرگ‏ترین جادو، سخن‏چینى است؛ زیرا با سخن‏چینى، میان دوستان جدایى مى‏افتد، دوستان یکدل با هم دشمن مى‏شوند، به واسطه آن خون‏ها ریخته مى‏شود، خانه‏ها ویران مى‏گردد و پرده‏ها دریده مى‏شود. سخن‏چین، بدترین کسى است که روى زمین راه مى‏رود.

بحارالأنوار، ج 63، ص 21، ح 14