افچنگ دیار اهل دل ... دیار دلداران

روزی که برای اولین بار به فاصله حدود 2 ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، توسط امام خمینی(ره) به نام ارتش نام گذاری شد تا پاسخی مناسب باشد به وفاداری ارتشیان به آرمانهای انقلاب اسلامی. اما چه شد که 29 فروردین به نام ارتش نام گذاری شد؟از 19 بهمن 57 و دیدار همافران نیروی هوایی ارتش با امام خمینی(ره) ارتشی ها با سرعت بیشتری به انقلاب اسلامی پیوستند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان اولین روز ، کار خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران شروع کردند.اولین درگیری و نا آرامی در منطقه ترکمن صحرا و در نزدیک مرزهای شوروی(سابق) توسط گروهکهای چپ و مزدوران استکبار با هدف خودمختاری منطقه آغاز شد که با اعزام یگانی از کارکنان داوطلب نیروی زمینی ارتش سرکوب شد. ارتش به سراغ کنترل ناآرامی های سایر مناطق مثل کردستان و آذربایجان غربی رفت. همزمان جنگ روانی علیه ارتش در داخل و خارج کشور به راه افتاده بود و به دنبال آن بود تا ارتش را یک نیروی ضد مردمی و عامل امپریالیسم معرفی کند که همچنان سرکوب مردم را ادامه می داد و بایستی منحل می شد و جای خود را با یک ارتش خلقی یا بی طبقه توحیدی عوض می کرد .
همین جوسازی ها سبب شد تا شهید سپهبد ولی الله قرنی اولین رییس ستاد مشترک ارتش در نامه ای استعفای خود در روزهای اول فروردین 1358 را به امام خمینی (ره) تقدیم کند. شهید قرنی در استعفای خود با شکایت از اقدامات ضد انقلاب و دشمنان خارجی و دخالت های بیجا در امور ارتشچنین نوشته بود: «معاون نخست وزیر انقلاب که خود را واضع مقررات و مالک الرقاب می داند بدون آنکه بداند ارتش چه موقعیت و چه امکاناتی دارد و متأسفانه بدون اینکه حتی اینجانب را طرف مشورت قرار دهد هر روز دستوراتی صادر می نماید که ارتش بایستی شاهد لطمه ای دیگر بر روحیات افسران و افراد خود و افتادن مقداری سلاح و مهمات و مال و منال به دست افراد ناصالح و وابسته به خارجیان باشد و... وزیر دفاع بدون مشورت و نظر خواهی از اینجانب و خارج از وظایف خود می رود و از رادیو و تلویزیون و مطبوعات نسنجیده می گوید که سربازان فروردین مرخص و بالنتیجه تعداد معدودی که از ارتش با خون دل به سربازخانه ها کشانده بود، نگهداری سربازخانه ها را رها کرده و به موطن خود می روند و شب هنگام عناصر توده ای وابسته به سیاستهای خارجی با کامیونها به سربازخانه ها می روند و باقیمانده اسلحه و مهمات را بار کرده و به خارج از شهر می برند... دولت بدون مشورت با ارتش و آگاه ترین مرجع ارزیابی کردستان، نمایندگانی را به آن صفحات می فرستند که با ورود آنها و اولین سخن پراکنی که می کنند مردم را به پادگان مهاباد ریخته و غارت می کنند و در جلوی همین هیأت فرماندة پادگان را گلوله باران می کنندکمتر از یک ماه بعد، سپهبد قرنی توسط گروهک فرقان ترور شد و به شهادت رسید تا علاوه بر آثار جنگ روانی سنگینی که بطور مستقیم و غیر مستقیم توسط دشمنان خارجی، طیف ضدانقلاب، منافقین، حزب توده و عناصر نا آگاه در ارتش جریان داشت، بی انضباطی، سستی و عدم تمکین از فرماندهان نیز به مشکلات ارتش اضافه شود. مشکلات فراوان ارتش سبب شد تا فرماندهان وقت ارتش جمهوری اسلامی ایران با درخواست وقت ملاقات از امام خمینی(ره) برای بیرون رفتن از این وضعیت چاره اندیشی کنند و از امام (ره) بخواهند ایشان فرماندهی خود بر کل نیروهای مسلح را مجدداً اعلام نمایند. تا با استفاده از این حکم حکومتی قوام و انضباط بر ارتش برگردد. امام خمینی نیز (ره) با صدور پیامی تاریخی در تاریخ 29 فروردین سال 58 خطاب به ملت ، سنگ بنای روز ارتش را گذاشتند. دربخشی از پیام امام خمینی(ره) آمده بود:روز چهارشنبه 29 فروردین روز ارتش اعلام مى‏شود. ارتش محترم در این روز در شهرستانهاى بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانى خود را از جمهورى اسلامى و ملت بزرگ ایران و حضور خود را براى فداکارى در راه استقلال و حفظ مرزهاى کشور اعلام نمایند.
 
ملت ایران موظفند از ارتش اسلامى استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان نمایند. اکنون ارتش در خدمت ملت و اسلام است و ارتش اسلامى است، و ملت شریف لازم است آن را به این سِمت رسماً بشناسند و پشتیبانى خود را از آن اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامى که حافظ استقلال و نگهبان مرزهاى آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش، برادرانه باید براى حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اختلال مفسدان خاتمه دهیم.امام خمینی(ره) در بخش های دیگر پیام خود نیز مشکلات دیگر پیش روی ارتش را نیز مورد توجه قرار دادند تا توطئه های داخلی و خارجی علیه ارتش جمهوری اسلامی ایران را نقش بر آب کنند.از آن تاریخ به بعد هرسال در سالگرد صدور این پیام، روز ارتش در سراسر کشور جشن گرفته می شود و ارتش در شهرهای مختلف به رژه و نمایش قدرت می پردازد

29 فروردین، مصادف با روز ارتش جمهوری اسلامی ایران و بزرگداشت حماسه آفرینی های دلاور مردان نیروی زمینی ارتش می باشد. هم زمان با به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی، ارتش رژیم شاهنشاهی که پیکره ی اصلی آن را جوانان برومند خانواده های مسلمان و اغلب مستضعف ایرانی تشکیل می داد، به ندای آسمانی رهبر انقلاب لبیک گفت و در نتیجه هم صدا و همراه با امت در براندازی نهایی رژیم ستم شاهی به ستیز بی امان با دشمنان داخلی و خارجی انقلاب برخاست و به عنوان نخستین بازوی توانمند نظامی انقلاب در جهت تحقق اهداف جمهوری اسلامی ایران تلاش های خستگی ناپذیر و مستمری را با فداکاری و ایثار و در ابعاد مختلف آغاز کرد.

به همین مناسبت از سوی امام امت روز بیست و نه فروردین به نام ارتش نامگذاری شد. امام« قدس سره» روز پیوستن ارتش به مردم را با عبارت حکیمانه ی:«لحظه ی شادی بندگان خدا و یأس ستمگران»نقطه ی عطف درخشان و افتخار آمیز قلمداد فرمودند.با نگاهی گذرا به تاریخ خونبار انقلاب اسلامی در می یابیم که از لحظه ی نخست پیروزی انقلاب، ارتش و ارتشیان، عشق و علاقه و میل باطنی خود را به حرکت ستم سوز و توفنده ی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام راحل ابراز داشته و در اثبات این معنا فداکاری ها، تلاش ها و ایثارگری های بسیار کرده اند.گسستن از رژیم فاسد و منفور پهلوی و پیوستن به اقیانوس ملت، بیعت با امام امت، درهم شکستن توطئه های گوناگون دشمن به ویژه مقابله با ضد انقلاب، حضور گسترده، مستمر و چشمگیر چندین ساله، در عرصه های حماسه و شرف، حراست و دفاع از مرزهای زمینی، هوایی، دریایی و کیان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران خود شاهدی صادق بر این مدعاست.

در ماه های خون و شهادت رهنمودهای مدبرانه و حکیمانه ی رهبر فقید انقلاب، بر آگاهی دلاور مردان ارتشی نسبت به ماهیت ضد اسلامی و غیر مردمی رژیم فاسد پهلوی افزود. در این رهگذر فرمایش های «حضرت امام» وجدان های بیدار و فطرت های آلوده نشده ی ارتشیان را در سطوح مختلف به بیداری می خواند و زمینه را برای پیوستن آنان به انقلاب اسلامی و ملت به پاخاسته ی ایران مهیا می کرد. امام خمینی «قدس سره» در این رابطه فرموده اند:«شما خیال می کنید ارتش دل خوشی دارد از این ها؟ کسی که زمام همه ارتش را بدهد دست چهار نفر امریکایی، مستشار امریکایی، که همه جهات در دست آن ها باشد، این ها همه در تحت فشار باشند، این ها دل خوشی دارند؟
اگر کسی غیرتمند باشد دل خوشی نمی تواند داشته باشد، نباید این ها همه ساکت باشند، این ها هم روابط باید داشته باشند، بین احزاب و لشکری ها، بین لشکری ها و روحانیون. همه باید با هم روابط داشته باشند و نقشه بکشند برای زوال این آدم.ای سربازان غیور که برای وطن و کشور خود فداکاری می کنید، بپاخزید، پیوند خود را با ملت عزیز استوارتر کنید و کشور خود را از زبونی و ذلت نجات دهید و دست غارتگران را کوتاه کنید و شرف و عزت را برای خود به یادگار بگذارید و سعادت دو دنیا را بیمه کنید(1)

این سخنان گهربار که از اعماق وجود رهبری هوشمند و مشفق بر می آمد لاجرم بر دل ها می نشست و محبت خود را در بین ارتشیان خداجوی می گذاشت و بذر آگاهی و بیداری را در دل های مستعد و حنیف آن ها می افشاند.فرار روز افزون نظامیان از پادگان ها، استنکاف و خودداری از مقابله با مردم، خلق حماسه ی جاوید لویزان، هم صدایی با مردم در راه پیمایی ها، رژه رفتن پرسنل نیروی هوایی روز 19 بهمن در محضر امام «قدس سره» سرپیچی از دستورات فرماندهان طاغوت، شرکت در خنثی کردن کودتای 21 بهمن 1357، بیعت با امام امت« قدس سره» و پیوستن کامل به صفوف ملت در 22 بهمن و فرو ریختن دژهای ستم شاهی و ... از نتایج درخشان و ارزنده ی همان برخورد حکیمانه و خردمندانه ی حضرت امام« قدس سره»، با ارتش بود.

با پیروزی انقلاب و تحول و دگرگونی در بنیادها و معیارهای ارزشی جامعه، از مسایل مطرح در مجامع مختلف به خصوص نیروهای مسلح این بود که انقلاب اسلامی و رهبر انقلاب چه دیدگاهی نسبت به ارتش دارند و اصولاً در نظام اسلامی تکلیف نیروهای مسلح کنونی چیست؟در شرایط تاریک و مبهمی که در فضای جامعه و به خصوص اذهان نظامیان به وجود آمده بود و دشمنان کمین کرده ی انقلاب و به تبعیت از آنان دوستان ناآگاه، نغمه ی شوم و خطرناک انحلال ارتش را سر داده بودند امام امت «قدس سره »به عنوان بزرگ ترین حامی ارتش پای در میدان نهاد و نقشه ی دشمنان انقلاب را نقش بر آب نمود و طی پیامی، با قاطعیت تمام ضرورت حفظ ارتش را اعلام و در جهت انسجام، یکپارچگی و وحدت ارتش، فرمان تاریخی و مهمی را صادر فرموند.
بیست و نهم فروردین، روز حیات دوباره ارتش و سالروز اعتماد تاریخ ساز امام(ره) به این نیروی عظیم انقلابی، یادآور تجدید میثاق غیورمردانی است که جانانه و عاشقانه در راه تحقق آرمان های والا و انقلابی امام خود گام برداشتند تا با نثار جان خود، پیام انقلاب اسلامی ایران را به عنوان نقطة آغاز خیزش تفکر اسلامی تا دورترین کرانه‌های این کره خاکی ارسال کنند.
صدور پیام تاریخی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(رضوان الله تعالی علیه) در بیست و هشتم فروردین 1358 و حمایت قاطعانه ایشان از ارتشیان که موجب خلع سلاح بدخواهان و شکست توطئه مخالفان نظام در انحلال ارتش شد، همچون پیکانی زهرآگین بر قلب تمام دسیسه ها و نقشه های شوم استکبار و بدخواهان انقلاب نشست و روحیه ای دوچندان به فرزندان ملت بخشید.

 روحیه ای که زمینه ساز ظهور تفکر خودباوری و خوداتکایی در نیروهای مسلح شد و ایرانی مستقل و مقتدر را با محوریت فرهنگ اسلامی به جهانیان عرضه داشت.
اینک و به فضل الهی همان ارتشیانی که با خلق صحنه های ناب همراهی و همدلی با امام و مردم در دوران انقلاب، ایثار و شهادت در دفاع مقدس، دشمنان نظام را در رسیدن به اهداف پلیدشان ناکام گذاشتند، امروز و در سال اقتصاد و فرهنگ، با عزمی راسخ و با بهره گیری از مدیریت جهادی و تکیه بر جوانان مومن و متعهد، حماسه 35 سال حضور مستمر و خستگی ناپذیر خود را که با تقدیم بیش از 48هزار شهید حاصل شده، ادامه خواهد داد و ضمن تأکید بر آمادگی روحی و رزمی و ارتقا و گسترش سطح کیفی و کمی سامانه های دفاعی مبتنی بر اقتصاد مقاومتی، همچون گذشته حضوری گسترده و موثر در حوزه جنگ نرم و فعالیت های فرهنگی خواهد داشت.
در شرایطی که آمریکا و حامیان رژیم پهلوی با پیروزی انقلاب اسلامی و خروج جاسوسان و مستشاران نظامی‌شان توهم بازگشت قریب‌الوقوع آنان به ایران را در سر می‌پروراندند و در این رهگذر عوامل مزدور داخلی آنان و ضد‌انقلاب پروژه انحلال ارتش (‌که متحول و در خط انقلاب و ملت قرار گرفته بود) را دنبال می‌کردند؛ اقدام هوشمندانه و پیام تاریخی حضرت امام خمینی(ره) در حمایت از ارتش در فروردین 1358 روح حیات و عزت را در پیکره ارتشیان دمید و ظهور ارتش خداجوی، مکتبی و انقلابی را برای صیانت از استقلال و تمامیت ارضی کشور رقم زد.تاریخ 36 سال اخیر کشور که بیانگر عرصه‌های بسیار خطیر و سرنوشت‌سازی است که نقش‌آفرینی‌های سترگ ارتش انقلابی و غیور در آن بسیار معنادار و الهام‌بخش است. تا آنجا که از سوی ولی امر مسلمین و فرمانده معظم کل قوا به نشان (ارتش حزب الله و کلمه طیبه) مفتخر گردید.

‌حماسه آفرینی‌های ماندگار ارتش سرافراز و فداکار در رویارویی با ضد انقلاب در آغازین ماه‌های استقرار نظام اسلامی در کردستان و سپس حضور شجاعانه و ایثارگرانه آنان در حماسه هشت سال دفاع مقدس ‌رمزنگاری از تدبیر راهبردی امام در حفظ و تقویت ارتش ‌است.‌موفقیت‌ها و سربلندی‌های تاریخ‌سازی که با همت و مجاهدت ارتش غیور و سایر نیروهای مسلح درطول تاریخ پرفراز و نشیب انقلاب اسلامی در عرصه‌های مختلف خلق شده ‌در سایه تبعیت محض آنان از ولایت فقیه بوده است که تبلور آن در دوران حضرت امام ‌(ره) و سپس مقام معظم رهبری امام خامنه‌ای عزیز (‌مدظله العالی)، ارتش مقتدر و با افتخار جمهوری اسلامی ایران و نیروهای مسلح ‌را در تراز ملت سرافراز ایران و آرمان‌های نظام اسلامی به جهانیان معرفی کرده است.
‌وحدت، تعامل و هم‌افزایی همه‌جانبه و دائمی بین ارتش و سپاه به عنوان بازوان قدرتمند مقام ولایت و ستونهای خیمه‌ بازدارندگی و اقتدار دفاعی کشور ‌عامل تقویت اعتماد به نفس ملی و موجب استیصال و عصبانیت نظام استکبار و جبهه متحد ضد انقلاب شده است.‌تردیدی نیست پیشرفت‌ها و توانمندی‌های ارزشمندی که امروز در حوزه سامانه‌ها و تجهیزات به روز و بومی دفاعی در زمین، دریا، هوا‌فضا به دست آمده ‌نشان افتخار ملتی است که بهره‌گیری هوشمندانه و عملیاتی آن در صحنه مأموریت‌های خطیر ارتش جمهوری اسلامی و دیگر سازمان‌های نیروهای مسلح توسط نیروهای ‌انقلابی و ولایتمدار بشارت و مژده‌ای برای نسل‌های امروز و فردای میهن اسلامی است که با اطمینان به تداوم انقلاب اسلامی تا ظهور منجی عالم بشریت (عج) و مصلح کل ‌بیندیشند.
 
اصل 143 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
«ارتش جمهوری اسلامی ایران، پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی کشور را بر عهده دارد.»

اصل 144 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
«ارتش جمهوری اسلامی ایران، باید ارتشی باشد که ارتشی مکتبی و مردمی است و باید افرادی شایسته را به خدمت بپذیرد که به اهداف انقلاب اسلامی مؤمن و در راه تحقق آن فداکار باشند.»

فرمان تاریخی حضرت امام خمینی قدس سره در رابطه با ارتش(2)

بسم الله الرحمن الرحیم

ملت شریف و مبارز ایران وفقهم الله تعالی. با اهداء سلام و سپاس از مجاهدت خستگی ناپذیر شما ملت شجاع که اهداف مقدس اسلام را تا آستانه ی پیروزی رساندید و دست خیانتگران داخلی و خارجی را به خواست خدای بزرگ قطع کردید؛ لازم است به تذکرات زیر توجه نمایید:
1- روز چهارشنبه 29 فروردین روز ارتش اعلام می شود. ارتش محترم در این روز در شهرستان های بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران و حضور خود را برای فداکاری در راه استقلال و حفظ مرزهای کشور اعلام نمایند.

2- ملت ایران موظفند از ارتش اسلامی استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان بنمایند. اکنون ارتش در خدمت اسلام است و ارتش اسلامی است و ملت شریف لازم است آن را به این سمت رسماً بشناسند و پشتیبانی خود را از آنان اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامی که حافظ استقلال و نگهبان آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش برادرانه باید برای حفظ امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اخلال مفسدین خاتمه دهیم.

3- افراد ارتش موظفند در داخل ارتش حفظ نظم و سلسله مراتب و ضوابط را بکنند. توجه ننمودن به این مسایل موجب ضعف ارتش اسلامی می شود و نظام را از هم می پاشد. سربازان و درجه داران و افسران موظفند با ارتش به طور محبت و برادری رفتار نمایند و از دیکتاتوری که در رژیم طاغوت بود اجتناب نمایند. ارتش اسلامی باید با حفظ سلسله مراتب و نظام صحیح اسلامی و اطاعت کامل زیردست از مافوق و رعایت کامل مافوق از زیر دست، اداره شود تخلف از این امر ضد انقلاب است و مورد مؤاخذه خواهد بود...

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

روح الله الموسوی الخمینی – 28 فروردین 1358

پس از صدور پیام تاریخ ساز امام، ارتشیان در عمل ثابت کردند که شایستگی حمایت و پشتیبانی امام امت «قدس سره» را داشته و دارند و در این رهگذر با خلق حماسه های عظیم و به یادماندنی در سال های پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن اوراق زرینی بر دفتر تاریخ سراسر حماسه ی قیام ملت ایران افزودند که از جمله می توان به همبستگی و همراهی با ملت انقلابی در آغاز حرکت توفنده ی انقلاب اسلامی، نقش اساسی و تعیین کننده و حضور درخشان و ارزشمند ارتش در رفع غائله گروهک ها و ضد انقلاب در جای جای میهن اسلامی، هشت سال ایثار و جانبازی و دفاع مقدس در برابر هجوم همه جانبه ی استکبار جهانی و نیز فعالیت چشمگیر در دوران بازسازی و نوسازی کشور اسلامی، اشاره کرد.

ارتش و غائله کردستان

انقلاب اسلامی ایران از همان آغاز همواره در معرض توطئه ها و شرارت های استکبار جهانی و صهیونیسم بین الملل قرار داشته است و استعمارگران با طراحی و ایجاد آشوب های محلی و درگیری های قومی و ملی تلاش گسترده ای را در جهت ضربه زدن به پیکره ی نو پای انقلاب آغاز کردند و به همین انگیزه شروع به تحریک گروهک های خود فروخته ی غرب باور و شرق گرا کردند و آنان را در طلب رؤیای خیالی تجزیه ی ایران به بهانه های واهی مسلح کردند و به سوی مناطق گوناگون کشور اسلامی گسیل داشتند، تا شاید از این رهگذر طرفی بسته و مانعی در برابر حرکت رو به رشد انقلاب اسلامی ایجاد کنند.کردستان از جمله مناطقی بود که مدتی عرصه ی تاخت و تاز عمال شرق و غرب بود و توطئه های فراوانی توسط گروهک های فاسد و الحادی در این منطقه شکل گرفت.

ارتش مردمی اسلامی که در آن زمان پشتیبانی همه جانبه و تأیید رهبر عظیم الشأن انقلاب و ملت ایران را همراه داشت، آثار وجودی خود را به نمایش گذاشت و نقش انکار ناپذیر خویش را در عقیم کردن این توطئه ها به اثبات رسانید. پس از صدور فرمان حضرت امام« قدس سره» مبنی بر اعزام ارتش به کردستان و دفاع از حریم مقدس اسلام، ارتشیان پاکباخته و شیفته ی انقلاب مشتاقانه به ستیز با مزدوران و وابستگان به شرق و غرب پرداختند؛و در این راه مقدس، چه بسیار افسران، درجه داران و سربازان دلاور جان خود را به اسلام و انقلاب تقدیم کردند؛ و بدین ترتیب در تناوری نهال جوان انقلاب نقش مهم و حیاتی خود را ایفا کردند.

ارتش و جنگ تحمیلی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در حالی که جمهوری نوپا، برای حل و فصل مشکلات اقتصادی و اجتماعی ناشی از یک انقلاب مردمی درگیر مسایل عدیده ی داخلی بود، دشمنان انقلاب که از یک سو به شدت از پیروزی انقلاب ضربه خورده و از سوی دیگر در ایجاد اختلافات داخلی برای نابودی انقلاب اسلامی درمانده بودند، به شکل ناجوانمردانه جنگ تحمیلی گسترده ای را به کشور تحمیل کردند.عراق عامل اصلی این تجاوز آشکار و ابزار اجرای این توطئه شوم، با آغاز حرکت اسلامی مردم ایران مترصد فرصتی بود تا با دیدن چراغ سبز استکبار جهانی به ایران اسلامی تجاوز کند. عامل مهمی که دولتمردان عراق را در تجاوز به خاک ایران تشویق و ترغیب می کرد، تجزیه و تحلیل های ناشیانه ای بود که دستگاه های اطلاعاتی غرب از اوضاع داخلی ایران ارائه می دادند. این تحلیل ها از عدم ثبات در ارتش به دلیل نابسامانی های موجود داخلی، تزلزل فرماندهی، عدم تثبیت انضباط، کاهش مدت سربازی از دو سال به یکسال، تعویض پی در پی فرماندهان و .... منشا می گرفت و در نتیجه سبب شده بود که بر عدم توانایی ارتش در مقابله با تجاوز، حساب جدیدی بگشایند.

به دنبال هجوم ارتش عراق به خاک ایران اسلامی با استفاده از دوازده لشکر و بهره گیری از امکانات تسلیحاتی پیشرفته ی غرب و شرق، غیور مردان ارتش کفر ستیز اسلام بار دیگر مسؤولیت خطیر حراست و پاسداری از کیان مقدس جمهوری اسلامی ایران را مشتاقانه پذیرا شدند و مردانه برای ادای این وظیفه سنگین قیام کردند، و طی هشت سال نبرد مقدس دو شادوش برداران پاسدار خود و خیل عظیم جان بر کفان بسیج موفق به دفع تجاوز و سرکوب متجاوز شدند، و در این راه پر فراز و نشیب، شهدای گرانقدری را به اسلام تقدیم کردند.
پیروزی های درخشان تاریخ هشت سال دفاع مقدس خود شاهد صادقی بر این مدعاست. پیروزی هایی که با عملیات خوارزم (میمک) که منجر به باز پس گیری ارتفاعات میمک و کنترل محورهای نظامی مهمی گردید آغاز شد، با اجرای عملیات ثامن الائمه که منجر به باز پس گیری کلیه ی مناطق اشغالی آبادان: (کوی ذوالفقاری، فیاضیه، ایستگاه هفت، دارخوین و میدان تیرآبادان) شد، سرآغازی برای عملیات های درخشان آینده شد و به دنبال آن عملیات طریق القدس (آزادسازی بستان)، عملیات فتح المبین (آزاد سازی مناطقی به وسعت 2000 کیلومتر مربع، در منطقه ی عمومی دزفول) و سرانجام عملیات بیت المقدس که با انجام آن در سه مرحله شهرهای خرمشهر، هویزه و پادگان حمید از لوث وجود دشمنان پاکسازی شد و بیش از 5000 کیلومتر مربع از خاک میهن اسلامی از تسلط اجانب آزاد شد.

نیروهای سه گانه ارتش جمهوری اسلامی ایران، در طول هشت سال دفاع مقدس آنچه در توان داشتند برای دفع تجاوز و کسب پیروزی و افتخار انجام دادند. رزم بی امان نیروی هوایی ارتش، خسارات و تلفات عمده ای بر متجاوزان وارد آورد و در تغییر مسیر اولیه ی نبرد به سود جمهوری اسلامی ایران نقش بسزایی داشت. هم چنین نیروی دریایی با حضوری چشمگیر و دلیرانه، اجازه هیچ گونه عملیاتی را در آب های نیلگون خلیج فارس به متجاوزان نداد. نیروی زمینی نیز از ابتدای جنگ تحمیلی تا پایان آن به طور مستمر درگیر مبارزه با دشمن بود و در کسب پیروزی های پر افتخار و ثبت عملیات غرور آفرین نظامی سهم مؤثری داشت. نیروهای سه گانه ارتش در طول جنگ تحمیلی مجموع توانایی ها و استعدادهای بالقوه خود را بازیافتند و نشان دادند که نیروهای کارآمد، پرافتخار و پر قدرت هستند و آمادگی انجام هر مأموریتی را دارند. و شاهد ثابت این امر واقعیتی است که حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی و فرماندهی کل قوا در در دیدار فرماندهان و پرسنل ارتش بر آن تأکید فرمودند:« اگر ارتشی در دنیا باشد که جنگ را در میدان های واقعی نبرد تجربه نکند این ارتش یک ارتش واقعی نیست. لااقل یک ارتش سرافراز نیست اما آن ارتشی که جنگ را با پوست و استخوان خود آن هم نه یک روز و دو روز، بلکه بیش از هشت سال لمس می کند این یک ارتش واقعی و آبرومند و سرافراز است.»

رهبر معظم انقلاب اسلامی هم چنین فرمودند:«نبرد ارتش ما نه برای افزون طلبی، بلکه برای دفاع از کشور، اسلام و انقلاب بوده است.»ارتش جمهوری اسلامی ایران در اجرای مأموریت و وظایف الهی خود شهدای بسیاری را تقدیم اسلام کرد. شهیدان گرانمایه ای که در اجرای فرمان حق و در طلب قسط، قیام کردند و به مصاف با اصحاب شیطان برخاستند و با تیغ ستم سوز خود لاشه ی ظلمانی کفر را از هم شکافتند و پای بر حلقوم کفار فشردند.
دلاورانی چون نامجو، فلاحی، فکوری، کلاهدوز، اقارب پرست، آبشناسان، شهرام فر، شیرودی، کشوری، بابایی، ستاری و آخرین آنان امیر سرفراز سراسر جبهه های نبرد سپهبد صیاد شیرازی شهیدانی جاوید از خیل کاروانیان شهر شهادتند، که جلوه ی جمال حق در صحیفه ضمیرشان منقش بود و شعار سراپا شعورِ الله اکبر ورد زبانشان، اینان نمونه هایی هستند از مردان برجسته ای که حسین حسین گویان سرود شهادت سر دادند و دل از این جهان ظلمانی برگرفتند و به سرای نور و سعادت ربانی رسیدند.
 
پی نوشت ها:
1- صحیفه نور جلد 3 چاپ دوم ص 569.
2- همان.

اسلام قانون محبت است. قرآن کریم، پیامبر اکرم (ص) را رحمة للعالمین معرفی می کند: «و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین؛ نفرستادیم تو را مگر که مهر و رحمتی باشی برای جهانیان» (انبیاء/ 107)، یعنی نسبت به خطرناکترین دشمنانت نیز رحمت باشی و به آنان محبت کنی. اما محبتی که قرآن دستور می دهد آن نیست که با هر کسی مطابق میل و خوشایند او عمل کنیم، محبت این نیست که هر کسی را در تمایلاتش آزاد بگذاریم و یا تمایلات او را امضاء کنیم، این محبت نیست بلکه نفاق و دورویی است. محبت آنست که با حقیقت توأم باشد، محبت خیر رساندن است و احیانا خیر رساندنها به شکلی است که علاقه و محبت طرف را جلب نمی کند. به علاوه محبت منطقی و عاقلانه آنست که خیر و مصلحت جامعه بشریت در آن باشد نه خیر یک فرد و یا یک دسته بالخصوص.
شما دو سنت را در میان همه ائمه می بینید که به طور وضوح و روشن هویدا است. یکی عبادت و خوف از خدا و خداباوری است. یک خداباوری عجیب در وجود اینها هست، از خوف خدا می گریند و می لرزند، گوئی خدا را می بینند، قیامت را می بینند، بهشت را می بینند، جهنم را می بینند. درباره امام کاظم (ع) می خوانیم: «حلیف السجدة الطویلة و الدموع الغزیرة؛ یعنی هم قسم سجده های طولانی و اشکهای جوشان». تا یک درون منقلب آتشین نباشد که انسان نمی گرید. سنت دومی که در تمام اولاد امام علی (ع) (از ائمه معصومین) دیده می شود همدردی و همدلی با ضعفا، محرومان، بیچارگان و افتادگان است. اصلا انسان برای اینها یک ارزش دیگری دارد. امام حسن (ع) را می بینیم، امام حسین (ع) رامی بینیم، امام سجاد (ع)، امام باقر (ع)، امام صادق (ع)، امام کاظم و ائمه بعد از آنها، در تاریخ هر کدام از اینها را که مطالعه می کنیم، می بینیم اصلا رسیدگی به احوال ضعفا و فقراء، برنامه اینهاست، آن هم (به این صورت که) شخصا رسیدگی بکنند نه فقط دستور بدهند، یعنی نایب نپذیرند و آن را به دیگری موکول نکنند.

ادامه مطلب...